Dag 13 reis Tanzania
7 maart 2019 - Selous, Tanzania
Vanochtend regende het pijpenstelen en je kon het onweer in de verte horen. We bereidde ons maar voor op het ergste; dat we niet zouden kunnen vliegen naar Selous. Voor geen goud stapte ik in dat kleine vliegtuigje als het onweerde. Om 09.30 vertrokken we toch maar naar het vliegveld. De open jeep werd zo goed en zo kwaad als het kon gewapend tegen de regen. Wij kregen poncho’s die hard nodig waren. De rit was hels: door de regen bijna onbegaanbare wegen die de nodige spanning opleverden.
We kwamen dan ook te laat bij en vliegtuig, maar niet getreurd: in Tanzania wachten de piloten gewoon. Het weer was inmiddels opgeklaard en uiteindelijk zijn we opgestegen. De vlucht was zelfs beter dan de eerste keer.
Toen we de landingsbaan van Selous in het oog kregen, zagen we tot onze verrassing een giraf midden op de landingsbaan. Dus werd er gas gegeven, weer opgestegen en moesten we opnieuw landen. Waar maak je dit nu mee??
De rit naar de Lodge was ook een happening. Er zijn nauwelijks begaanbare wegen en toen de chauffeur iets te enthousiast zijn jeep door de kuilen stuurde, zat ik van boven tot onder onder grijze modder. Mama heeft zich een bult gelachen. Zij zat aan de andere kant...
Nu ik in mijn tent ben om dit blog te schrijven zie ik tot mijn verrassing dat er echt nog geen 5 meter van de ingang van de tent 2 olifanten staan de grazen. Wat een uniek gezicht.
Wat een verhalen. We zullen over een paar dagen wel horen hoe het allemaal verder gegaan is. Hier in Spaubeek is het weer ook helemaal niets. Het heeft zelfs zo hard gestormd dat er in onze tuin een boom is omgewaaid. Bij jullie in de tuin was alles oké op een pan met bedorven soep na. (Geen soep met ballen maar soep met haren). Die zal niet meer smaken als jullie thuis komen. Groetjes en een goede terugreis. Trees, Miel en Marieke
We wensen jullie dan ook een veilige en mooie reis huiswaarts.
Groetjes van Annie en Bert.